Para sahiplerinin ne kadar mutlu olduğuna mutluluk oranlarına bakarak bu soruya kolayca cevap verebiliriz aslında.
Mutsuzluğunu unutmak(hatırlamamak) için mutluluk hapı kullanan insanlar, parasız insanlar değiller. Psikologlara her ay çuvalla para vererek mutlu olmaya çalışan insanlar parayla mutlu olamayan insanlardır. Hayatı çekilmez bulduğu için intihar edenlerin içinde para sahiplerinin oranı azımsanmayacak kadar çoktur.
İnsan ve para ilişkisi denince Mevlana'nın muhteşem benzetmesine değinmemek olmaz. Mevlana "para ve insan" ilişkisini anlatırken "gemi ve su" benzetmesini kullanır. Bir geminin işlevini yerine getirebilmesi için su ne kadar önemliyse bir insan için de para o derece önemlidir.
Ancak, gemiyi yüzdüren su, ne zaman geminin içine girerse o gemiyi batırır. Para ihtiyaçlarımızı gidermek için önemli bir araçtır. Ancak para sevgisi insanın cebiyle sınırlı kalmaz, kalbine girerse o para insanı batırır.
Para insanı cebinde mutlu eder.
Kalbine girdiği anda insanı batırır.
Gelin yaşanmış ibretlik bir hikayeye birlikte bakalım:
30 yıl Almanya'da çalışıp para biriktiren bir gurbetçi, tüm parasını bankaya yatırmış. Faizleriyle beraber zamanla bir milyon Mark civarında parası birikmiş bankada. Emekli olunca çocuklarıyla sıkıntılar yaşamaya başlamış. "Çocuklarım beni öldürüp bankadaki parama el koyacaklar!" diye korkmaya başlamış. Bu korkusu yüzünden uyuyamaz olmuş. Çocuklarıyla yaşadığı kavgalar artmaya başlayınca iyice bunalıma girmiş. Tabi sonunda delirmiş!"
Kısacası para sizin için bir araç teşkil ettiği sürece mutlu olursunuz. Ama daha çok tüketmek için çok şeye sahip olmak için para sahibi olmak isterseniz yani size zarar verecek para sevgisine sahip olursanız, titanik kadar büyük bile olsanız batarsınız.
Kaynak: Stresli İman/Sait Çamlıca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder